Skip to main content

เตรียมตัวให้แชมเปี้ยนตัวน้อย

   ได้เจ้าตัวเล็กมาใหม่แล้ว อยากลองเอาลงสนามประกวดโชว์ตัวครั้งแรกดูสักที เห็นว่ามีสายเลือด VA แต่จะทำอย่างไรดีล่ะ จึงจะเตรียมตัวทั้งเราทั้งเจ้าตัวน้อย ให้พร้อมที่สุดสำหรับลงสนามคราวนี้ ลองมาฟังผู้มีประสบการณ์ เขาให้คำแนะนำดูซิ

เข้ากลุ่มหรือชมรม

   ถ้าไม่เคยลงสนามประกวดมาก่อนเลย คงต้องลองไปเข้าชมรม หรือกลุ่มคนที่มีประสบการณ์ในด้านฝึกซ้อมสุนัขประกวด เป็นโอกาสดีที่จะได้รับทราบข้อมูลดี ๆ มากมายและอาจได้พบคนที่จะมาเป็นพี่เลี้ยงให้เราได้ ในกลุ่มคนเหล่านี้

   เมื่อเราเลือกหากลุ่มหรือชมรมที่เราคิดว่าดีสำหรับเราได้แล้ว ก็นำเจ้าตัวเล็กไปด้วยคอยเข้าร่วมกิจกรรมของเขาอย่าได้ขาดเมื่อไรที่ได้ยินว่าเขานัดกันจะซ้อมหมาประกวด เราต้องพาลูกหมาของเราไปร่วมซ้อมกับเขาทุกครั้งไป ระหว่างนั้น ก็ควรพยายามพูดคุยซักถามผู้คนที่เขามีประสบการณ์ในที่นั้น ขอคำแนะนำ, ติชมและเก็บข้อมูลกลับมาพิจารณาว่า สิ่งไหนที่ดีและเหมาะสมที่สุดกับตัวเราและสุนัขของเรา

   การซ้อมหมาสำหรับประกวดนั้น ค่อนข้างน่าเบื่อ, เหนื่อยและบางทีก็สับสนว่าอะไรดีหรือไม่ดีกันแน่เพราะมักจะมีผู้รู้มากมายในแต่ละกลุ่ม ที่มีความคิดเห็นแตกต่างกัน อาจวิพากวิจารณ์กันจนเรางง…..ไม่เป็นไร ฟังเอาไว้เป็นข้อมูล เพื่อนำมาพิจารณาปรับปรุงหรือดัดแปลงให้เหมาะสมกับเรา หรือฟังไว้เป็นความรู้ จะได้เข้าใจว่า มุมมองของแต่ละคนที่มองหมาตัวเดียวกันนั้น อาจแตกต่างกันในแง่มุมใดบ้าง ซึ่งจะเป็นประโยชน์มากเมื่อลงสนามประกวดจริง ๆ และได้เห็นกรรมการตัดสินแต่ละคน ต่างมีมุมมองของตนเองในการตัดสินใจเลือกหมาตัวที่สวยกว่า จากความถูกต้องสวยงามตามสายพันธุ์เหมือน ๆ กันแต่ อาจมีการแสดงออกที่ต่างกัน, บุคลิกภาพต่างกัน ฯลฯ สิ่งเหล่านี้จะช่วยให้เข้าใจอะไร ๆ ดีขึ้น เมื่อเอาหมาลงประกวดบ่อยๆเข้า และพบเห็นสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มากขึ้น

ทำเองดีกว่า

   ถ้าไม่รู้จะไปไหนดี, ไม่รู้จักใครที่อยู่ใกล้ ๆ หรืออาจจะยังเขินอยู่, ไม่อยากให้ใครมาวิจารณ์จนหมดกำลังใจก็ยังไม่ถึงกับหมดโอกาส ทำเองก็ได้………แต่คงจะต้องขยันมากขึ้นตั้งอกตั้งใจมากขึ้น เพราะถ้าไม่มีคนที่รู้มาคอยบอกคอยชี้ว่าทำอย่างนี้ดี อย่างนี้ถูกแล้ว อย่างนี้ไม่ดีไม่ถูก ฯลฯ  เราก็จะคิดเข้าข้างตัวเองว่าเราทำดีทำถูกแล้ว ผลก็คงจะออกมา ไม่ได้อย่างใจคิดเวลาไปลงสนามประกวดจริง ๆ

   แต่ถึงแม้จะทำด้วยตัวเอง ก็ยังต้องมีผู้ช่วยอยู่ดี อย่างน้อยก็ต้องมี 1 คน สำหรับคอยเชียร์หมา ถ้าเราเป็นคนจูงหมาของเราเองจะดีที่สุด คนที่คอยเชียร์หมาก็ควรเป็นคนที่หมาคุ้นเคยหรือเคยเล่นกับมันบ่อยๆ, เป็นคนที่มันค่อนข้างจะ "ติด" สักหน่อย อุปกรณ์ที่ต้องใช้ก็มี สายจูงยาว (3-5 เมตร), ปลอกคอที่ใช้ลงสนามประกวด, ขนมของโปรดสำหรับให้รางวัล, ของเล่นที่มันชอบที่สุด และความตั้งใจมากๆ หน่อย

   คราวนี้ก็มาเริ่มกันเลย…….ก่อนอื่น ต้องให้หมารู้สึกสนุกสนานและมีความสุขที่จะได้เดินหรือวิ่งเล่นไปกับเราในสายจูง และมีคนที่มันชอบคอยเล่นกับมันด้วย 

   เริ่มด้วยการจูงสุนัขเดินไปข้างหน้าเป็นแนวตรงไปก่อนค่อย ๆ ปลอบให้กำลังใจ เวลาลูกหมาดิ้นรนขัดขืน ด้วยการลูบและตบเบา ๆ ด้านข้างตัวมัน ซึ่งเป็นการจัดท่าให้มันเดินตรงไปข้างหน้าไปด้วยในตัว เพื่อให้มันคุ้นเคยกับการอยู่ในสายจูง, ค่อย ๆ ดึงและผ่อนสายจูงให้ถูกจังหวะ อย่าให้สายจูงตึงเกินไปเป็นอันขาด เดินนำหน้าลูกหมาสัก 1-2 ก้าว คอยเรียกมันด้วยน้ำเสียงแจ่มใสร่าเริง กระตุ้นให้ลูกหมารู้สึกสนุกสนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ สัก 2-3 นาที ก็หยุดพักให้รางวัลขนมของโปรดสักชิ้นเล็ก ๆ , อุ้มมันลูบหัวลูบตัวมัน แสดงให้มันรู้สึกว่าเราพอใจ แล้วค่อยเริ่มใหม่อย่าลืมว่า ต้องหยุดพักทุก ๆ 2-3 นาที คอยสังเกตด้วยว่ามันเริ่มเหนื่อยหรือเบื่อก็ควรหยุดก่อน ไม่ควรให้รางวัลมันด้วยการวิ่งไล่ของเล่น เช่นการโยนบอลให้มันไล่งับ ฯลฯ เพราะมันจะเหนื่อยเร็วโดยไม่ได้ประโยชน์ และมันจะสนุกกับการพัก (คือได้เล่นมากเกินไป) มากกว่าจะสนุกกับการซ้อมวิ่ง

   การหยุดพักเล่น แต่ละครั้ง ควรเป็นช่วงที่มันกำลังทำได้ดี (ที่สุดสำหรับมันในตอนนั้น), เราอยู่ข้างหน้ามันไปสัก 1-2 ก้าว หันกลับมาอยู่ตรงหน้ามันแล้ว นั่งลงกางแขน เรียกให้มันเข้ามาหาด้วยน้ำเสียงร่าเริงและจริงใจ แล้วแสดงให้มันเห็นว่าเราพอใจด้วยการพูดชมมันมากๆ กอดมัน, ลูบเนื้อลูบตัวมัน

   ทำอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ , ทุกวัน, บ่อยๆ แต่ละครั้งอย่าให้นานจนมันเบื่อหรือเหนื่อยเกินไป เพราะแม้ว่ามันจะยังวิ่งตามเราไปได้อยู่ นั่นก็เพราะมันต้องการตามเราไปทุกหนทุกแห่งไม่ว่ามันจะเหนื่อยขนาดไหน แต่การแสดงออกจะแตกต่างไป มันวิ่งก็จริงอยู่แต่ไม่สนุกอีกต่อไปแล้ว

เล่นซ่อนหา

   หลังจากฝึกแบบนี้กันไม่กี่ครั้ง เราจะสังเกตเห็นพัฒนาการของลูกหมาของเรา ว่ามันต่างไปจากตอนแรกมากขนาดไหน คราวนี้ก็ถึงเวลาที่เราจะได้เล่นสนุกกับลูกหมาของเรามากขึ้น ถ้าเราจะเป็นคนจูงเองก็ให้ผู้ช่วยวิ่งไปซ่อนที่ไหนสักแห่งใกล้ ๆ แถวนั้นอาจจะเป็นหลังพุ่มไม้, หรือที่อื่นให้แน่ใจว่าลูกหมามองไม่เห็น (ตอนผู้ช่วยกำลังไปซ่อนอยู่เราควรปิดหน้าลูกหมาไว้ก่อน) เราเริ่มพาลูกหมาออกเดิน แล้วให้สัญญาณผู้ช่วยให้เรียกชื่อลูกหมา ด้วยเสียงที่ร่าเริงแจ่มใสมาก ๆ ลูกหมาควรจะตื่นตัว โดยหูตั้งขึ้นและชูคอมองหาผู้ช่วยล่ออย่างใจจดใจจ่อ ซึ่งจะเป็นการแสดงออกที่ดูดีมากในสนามประกวด

 

โดย : คนชอบประกวดหมา

 

แหล่งที่มาข้อมูล : วารสารเช็พเพอด ฉบับที่ 49 (ธันวาคม 2545)

อ่านบทความใน Facebook ได้ที่ http://www.facebook.com/notes/สมาคมผู้เลี้ยงสุนัขพันธุ์เยอรมันเช็พเพอดแห่งประเทศไทย/เตรียมตัวให้แชมเปี้ยนตัวน้อย/513035508733883