โดย…. นิคกี้
สวัสดีครับ พี่ ป้า น้า อา ปู่ ย่า ตา ทวด ชาวเยอรมันเช็พเพอด เพื่อนร่วมสายพันธุ์ที่รักทั้งหลาย ผมส่งข่าวมาจากแดนไกลโน้น เพราะได้ยินว่า พวกเราที่อยู่เมืองไทยเริ่มจะสนใจอยากเล่นกีฬา Agility กันบ้างแล้ว เพื่อให้ร่างกายแข็งแรง, จิตใจแจ่มใส, อารมณ์ดี, กระปรี้กระเปร่า คล่องแคล่วว่องไว (ไม่ง่วงเหงา เซาซึม เป็นหมาขี้เกียจ เหมือนคนบางคนที่เอาแต่กินแล้วก็นอน) ผมดีใจจริง ๆ ที่ทราบว่า พวกเราที่เมืองไทย ก็มีความสนใจที่จะพัฒนาขีดความสามารถของพวกเรา ที่มีอยู่อย่างมากมายนี้ ให้เป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาผู้คนทั่วไปเฉพาะเรื่องของความแข็งแรงปราดเปรียว คล่องแคล่วในการเคลื่อนไหวที่แสนจะสง่างาม
กีฬา Agility คืออะไรกันล่ะ … เออ…ผมก็ไม่ทราบจะเรียกเป็นภาษาไทยว่าอย่างไร ถ้าแปลกันตรง ๆ มันก็หมายถึง ความคล่องแคล่ว รวดเร็วอะไรทำนองนั้นแหละ เอาเป็นว่าเราเรียกทับศัพท์กันไปก่อนละกันนะครับ
Agility นี้ถือเป็นกีฬาที่สนุกที่สุด สำหรับพวกเราเช็พเพอดเกือบทั่วโลก ทั้งที่เยอรมันบ้านเกิดของพวกเราทั้งหลาย ที่อเมริกา (บ้านผมเอง) อังกฤษ ออสเตรเลีย และหลายประเทศในเอเชีย ซึ่งจะมีการแข่งขันในระดับประเทศเป็นประจำกันทุกปี สำหรับการแข่งขันกันเองในระดับเมือง หรือระดับสโมสรนั้น แทบไม่ต้องถาม มีการแข่งกันเกือบทุกสัปดาห์ก็ว่าได้ ซึ่งก็เป็นเวลาที่พวกผมตั้งหน้าตั้งตารอคอยกันทุกตัวเชียวละ
ก็ลองหลับตาวาดภาพดูซิครับ สนามเด็ก (หมา) เล่นขนาดใหญ่ ทั้งสนามมีแต่ของเล่นสนุก ๆ แบบว่า มีรั้วสารพัดแบบให้กระโดดข้ามเล่น มีกำแพงให้ปีน มีอุโมงค์ให้มุดเล่น มีสะพานให้เดินข้าม มีเสาดิ้นได้ให้วิ่งอ้อมไปอ้อมมา… โฮ้ย…สนุกอย่าบอกใครจริง ๆ เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำคัญที่สุดทำหรับพวกเรา ก็คือ ในกีฬานี้ เรามีโอกาสได้ทำกิจกรรมแสนสนุกร่วมกับพ่อหรือแม่ (ที่เป็นคน) ของเราด้วย ซึ่งพ่อหรือแม่ส่วนมากอยากจะทำกิจกรรมนี้มากกว่าเราเสียอีก เพราะอยากชนะและได้รางวัลน่ะซี แต่สำหรับพวกเรานั้นแค่ได้เล่นสนุกร่วมกับพ่อ ๆ แม่ ๆ พวกเราก็มีความสุขที่สุดแล้ว และยังเป็นการออกกำลังกายที่ดีมากอีกด้วย
สำหรับผมเนี่ย แม่พาผมไปลงแข่งจนได้รางวัลมากมาย มีประกาศนียบัตรให้ด้วยนะ มีตำแหน่งสำหรับเรียกต่อท้ายชื่อผม ยาวเหยียดกว่าชื่อจริงของผมเสียอีก แม่ก็ยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิงทุกทีที่ผมได้รางวัล ซึ่งความจริงแล้วผมว่ามันไม่ใช่รางวัลสำหรับผมสักหน่อย อย่างพวกถ้วยเงิน หรือโบว์หรือโล่ห์อะไรเทือกนั้นน่ะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแม่กับพ่อเค้าจะอยากได้กันไปทำไมนักหนาเห็นเอามาตั้งไว้เฉย ๆ เต็มบ้านเต็มช่องไม่เห็นเคยเอามาใช้ทำอะไร นาน ๆ ครั้ง ถึงจะมีรางวัลที่ให้สำหรับผมจริง ๆ อย่างเช่น อาหาร หรือของขบเคี้ยวแก้คันฟันสักทีหนึ่ง แต่ผมก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไรนักหรอก ก็อย่างที่บอกน่ะแหละ แค่ได้มาวิ่งเล่นสนุกกับแม่หรือพ่อ (ที่เป็นคน) ของผม ผมก็มีความสุขที่สุดในโลกแล้ว
แต่กว่าที่ผมกับแม่จะลงแข่งได้รางวัลมากมายขนาดนี้ ก็ต้องฝึกหัดนัดแนะกันมาอย่างดีก่อนนะครับ ว่าจะต้องเล่นอะไร อันไหนก่อน อันไหนเป็นอันต่อไป ตามลำดับให้ถูกต้องตามกฎเกณฑ์ที่เขากำหนดมาให้ ไม่ใช่นึกอยากเล่นอะไรก็เล่นไปสุ่มสี่สุ่มห้า ชอบอันไหนก็เล่นมันอยู่อย่างเดียว ไม่มีกำหนดกฎเกณฑ์ อย่างนั้นเขาไม่เรียกกีฬาครับ
เรื่องของกฎเกณฑ์ ในกีฬาประเภทนี้ก็เป็นเรื่องละเอียดละออ ซับซ้อนยืดยาวพอสมควร (ซึ่งจะกล่าวถึงในตอนต่อไป) ก็เพราะมีอุปกรณ์การเล่นหลายอย่าง แต่ละอย่างก็มีกำหนดมาตรฐานขนาดความกว้างยาวสูง และรูปร่างลักษณะของอุปกรณ์ไว้โดยละเอียด ในแต่ละอุปกรณ์ก็มีขนาดมาตรฐานแตกต่างกันไปอีกตามขนาดความสูงของนักกีฬา (หมา) (วัดจากพื้นถึงไหล่บน) แบ่งเป็น 4 ขนาด คือ
- สูงสุด 12 นิ้ว
- สูงสุด 16 นิ้ว
- สูงสุด 21 นิ้ว
- รุ่นใหญ่ที่มีความสูงเกิน 21 นิ้ว ขึ้นไป ซึ่งเชพเพอดเราก็จะใช้อุปกรณ์ขนาดมาตรฐานที่กำหนดไว้สำหรับรุ่นใหญ่นี้ (บางครั้งจะมีการซอยรุ่นไปอีกในรุ่นนี้)
กีฬา Agility แบ่งเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ “Standard” และ “Nonstandard”
- Standard Agility หรือ Standard Performance หมายถึงรุ่นที่เป็นมาตรฐานการแข่งขัน Agility เบื้องต้นทั่ว ๆ ไป โดยใช้อุปกรณ์พื้นฐานตามที่กรรมการกำหนด ส่วนการให้คะแนนก็จะเป็นไปตามวิธีการให้คะแนนมาตรฐาน (Standard Scoring Method) แต่อาจมีการเลือกให้คะแนนแบบ “เร็วและถูกต้อง” (คือมี เวลา ร่วมเป็นตัวหลักในการคิดคะแนน นอกเหนือไปจากความถูกต้อง)
- Nonstandard คือรุ่นอื่น ๆ นอกจากรุ่น Standard ที่กล่าวข้างต้น ซึ่งจะมีแบ่งแยกออกไปอีกหลายประเภท (จะกล่าวถึงในภายหลัง)
ตอนนี้เรามาคุยกันเฉพาะ Standard Agility กันก่อนดีกว่านะครับ
อุปกรณ์พื้นฐาน สำหรับ Standard Agility มีดังนี้ :-
- เครื่องกีดขวางแบบสัมผัส (Contact Obstacles) มี 3 อย่างคือ
- ไม้กระดก หรือ กระดานหก หรือจะเรียกอะไรก็แล้วแต่ บ้านผมเรียก See-Saw (แปลว่า เห็นแล้วเห็นอีก???)
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.appleridgekennels.ca/newachievements.htm - ทางเดิน หรือ สะพานหมาข้าม ที่บ้านผมเรียก Dog Walk
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.flickriver.com/photos/spangles44/4134030221/ - แผงตัว A บ้านผมเรียก A-frame
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.austerlitzshepherds.com/austerlitz/wags-brags.html
- ไม้กระดก หรือ กระดานหก หรือจะเรียกอะไรก็แล้วแต่ บ้านผมเรียก See-Saw (แปลว่า เห็นแล้วเห็นอีก???)
- เครื่องกีดขวางแบบกระโดดข้าม (Hurdles) เป็นรั้วกระโดดแบบมีเสายึด 2 ข้างแผ่ออกไปเหมือนปีกมี 3 อย่าง
- รั้วบาร์เดี่ยว
แหล่งที่มารูปภาพ : http://yourownvet.com/breed-of-the-month-the-german-shepherd/ - รั้วบาร์ 2 ชั้น (Double bar jump)
- รั้วบาร์ 3 ชั้น (Triple bar jump)
- รั้วบาร์เดี่ยว
- โต๊ะพัก (Pause Table) 1 ตัว สำหรับเอาไว้ให้ผมนั่งหรือหมอบหยุดพัก หอบแฮ่ก ๆ ระหว่างเล่นอุปกรณ์ต่าง ๆ
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.germanshepherds.com/forum/agility/150564-pause-table.html - อุโมงค์ (Tunnels) มี 2 อย่าง
- อุโมงค์เปิด (Pipe tunnel)
แหล่งที่มารูปภาพ : http://vimeo.com/5645930 - อุโมงค์ปิด (Collapsible tunnel) เป็นอุโมงค์ผ้าที่ปากอุโมงค์ทางเข้าปิดเป็นท่อไว้
แหล่งที่มารูปภาพ : http://en.wikipedia.org/wiki/Dog_agility
- อุโมงค์เปิด (Pipe tunnel)
- วงล้อยาง (Tire jump) เอาไว้กระโดดลอด
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.totana-at-piperhill.com/ - เสาวน หรือเสาอ้อม หรือเสาซิกแซ็ก (Weave Poles) มี 6-12 เสา เอาไว้วิ่งอ้อมไปอ้อมมา
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.igre123.com/forum/tema/agility-tom-model/44895/7
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.fci.be/medias/AGI-REG-en-479.pdf
พอมีอุปกรณ์ครบแล้วก็ต้องมีสนาม ต้องเป็นสนามที่มีพื้นเรียบจริง ๆ เช่นพื้นในโรงยิม ฯ ที่ปูพรมทับ หากเป็นสนามกลางแจ้ง ต้องปรับดินให้เรียบและอัดในแน่นจริง ๆ อย่าให้เป็นหลุมเป็นบ่อ ไม่งั้นพอพวกผมโดดหรือวิ่งเร็ว ๆ อาจสะดุดหกล้ม ( สี่ขายังรู้พลาดน่า…….. ) ขนาดของสนามโดยทั่วไปก็น่าจะอยู่ประมาณ 20 x 30 เมตร แต่ผังการตั้งเครื่องกีดขวางของแต่ละสนาม เท่าที่ผมเคยเจอมานะ ผมว่ามันไม่เหมือนกันเปี๊ยบไปเสียทุกแห่งหรอก นอกจากนี้ ก็ยังขึ้นกับประเภทของการแข่งขันด้วยแหละ……. ผมว่า เพราะแต่ละประเภทก็มีกฎเกณฑ์การให้คะแนนต่าง ๆ กันไป ซึ่งสลับซับซ้อน ยุ่งยากเกินสมองหมาอย่างผม จะจดจำมาเล่าต่อได้หวาดไหว
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.colliewobblesagility.org.uk/about.php
แหล่งที่มารูปภาพ : http://www.dogforums.com/dog-sports-show-forum/81904-agility-course-map-analysis.html
เนี่ย………เล่ามาแค่นี้ ซักเริ่มมึน…..ขอลาไปนอนพักผ่อนผึ่งพุงก่อนละครับ คราวหน้าจะมาเล่า เรื่องสนามกันต่อ หวัดดีครับ………….นิคกี้
แหล่งที่มาข้อมูล : วารสารเช็พเพอด ฉบับที่ 49 (ธันวาคม 2545)
ภาพและคลิปบรรยากาศการแข่ง Dog Agility ของสุนัขพันธุ์เยอรมันเช็พเพอดในประเทศไทย
สุนัขชื่อ Flay ของคุณ Vipada Kris http://www.facebook.com/groups/208210115884469/permalink/546057912099686/
สุนัขชื่อ Doro ของคุณ Vipada Kris http://www.facebook.com/media/set/?set=a.528470137186622.131100.100000709226859&type=1
สุนัขชื่อ จังก้า ของคุณอภิษฐา อยู่พร้อม คว้ารางวัลที่ 1 มาแล้วหลายสนาม ล่าสุดได้รับรางวัลที่ 1 ในการแข่งขัน Dog Agility รุ่นมือสมัครเล่น (ใส่สายจูงได้) ขนาดไซด์ L ในงาน Thailand International Dog Show 2013 เมื่อวันเสาร์ที่ 29 มิ.ย. 2556 http://www.facebook.com/photo.php?v=10152961668105246
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม :
อ่านบทความใน Facebook ได้ที่ http://www.facebook.com/notes/สมาคมผู้เลี้ยงสุนัขพันธุ์เยอรมันเช็พเพอดแห่งประเทศไทย/มาเล่นกีฬา-Agility-กันเถอะ/515254975178603
- 16950 views